‘Een razzia’ noemen bewoonsters van de Spoorbuurt de controle op de illegale splitsing van woningen in de Spoorbuurt. De vrouwen, die hun geld verdienen achter het raam op de Achterdam, zijn woedend dat de ambtenaren ‘impertinente’ vragen stellen, waarmee wordt gesuggereerd dat ze gedwongen in de prostitutie zitten.
Gebleken is dat 70 woningen in de wijk mogelijk illegaal zijn gesplitst. De nieuwe bewoners van de illegaal gesplitste woningen zorgen volgens de ‘autochtonen’ voor lawaai, rondslingerend huisvuil, fietsen die kriskras zijn gestald en verkeerd geparkeerde auto’s. Daarom houdt de gemeente sinds gisteren een, eerder aangekondigde inpandige controle. Om, zoals in een brief staat die de bewoners bij de inspectie overhandigd krijgen: ‘vast te stellen of uw woning voldoet aan de brandveiligheids- en bouweisen’.
Dat laatste is uiterst relevant, gezien wat er die eerste dag gebeurt. Karina* slaapt nog, als om 9 uur in de ochtend hard op de deur van haar woning aan de Stationsweg wordt geklopt. “Open de deur, riepen ze een paar keer”, aldus de Bulgaarse prostituee.
Vrij
“Ik liet de groep binnen, vooral omdat er vijf of zes man politie bij was. Twee mannen en een vrouw, die zeiden dat ze van het Stadskantoor kwamen maar zich niet konden of wilden legitimeren, stelden me wel 8o vragen. Daaronder ook heel gekke. Aan wie ik de huur betaalde, hoe: via de bank of cash, of ik getrouwd was, kinderen had, of ik onder begeleiding naar huis en werk ga, of ik vrij ben om te gaan en staan waar ik wil. Ze maken een foto van mijn woning. De politie staat erbij en kijkt er naar.”
Landgenote Anna*, woonachtig in de Stuartstraat, is om 10.30 uur aan de beurt. “Ik vraag wat ze komen doen: ‘Controle huisvesting’. Waarom dan politie? ‘Omdat sommige mensen ons niet willen binnenlaten’.” Dat vreemden aan haar spullen zitten en haar slaapkamer doorzoeken, stuit haar tegen de borst. “Dit is privé, daar heeft niemand iets mee te maken. Bovendien is er geen aanleiding.”
Anna krijgt dezelfde lijst met vragen, die haar gaandeweg steeds meer bevreemden. Of ze de huur contant betaalt, hoeveel ze per week verdient, of ze een beschermer heeft, of er iemand met haar de straat inloopt als ze thuiskomt. “Waarom willen jullie dat weten?, zeg ik. ‘Omdat u als buitenlander in Nederlander bepaalde rechten hebt’. Moet je daar dan op zo’n achterlijke manier op wijzen?”
Ze zijn gek geworden in Alkmaar, vindt Karina. “Ik ben hier pas twee weken, maar weet niet of ik langer blijf. Dit lijkt op een razzia.” Anna en hun verhuurder zijn het er mee eens. “Ze komen zogenaamd voor huisvestingscontrole, maar zoeken intussen stiekem naar bewijzen voor of informatie over gedwongen prostitutie of vrouwenhandel.”
Brief
Gemeentewoordvoerder Hans van Zeeland bestrijdt dat: “Dit was geen controle op illegale splitsing, maar naar buitenlanders die hier werken en wonen. Daarom hebben ze ook niet de brief gekregen.“ Pardon? De redactie heeft de brief gekopieerd die de vrouwen kregen. “Nou ja, u hebt het ook uit derde hand en kunt niet controleren of hun verhaal juist is. De ambtenaren vertellen me dat ze zich keurig hebben gelegitimeerd, dus is aan alle voorwaarden voldaan. Daar laat ik het bij.”
*Gefingeerde naam in verband met privacy.
