Deze week laat onze columnist en ervaringsdeskundige Mick Boskamp zijn licht schijnen over verslavingen en de kracht van de coming out.
Kom uit de kast met je verslaving! (door: Mick Boskamp)
Van de week las ik het nieuws dat de hoofdrolspeler uit Game of Thrones, Kit Harington (die Jon Snow speelde), zich heeft laten opnemen in een verslavingskliniek in Connecticut, Verenigde Staten. De redenen voor zijn opname waren stress, uitputting en alcoholmisbruik. Een dag daarvoor had ik hem toevallig in een documentaire over de misschien wel meest bekeken serie ooit gezien en daarin oogde hij al niet bepaald stabiel. Bij het doorlezen van de scène waarin hij zijn geliefde drakenkoningin Daenerys met een dolk om het leven brengt, de eerste keer dat de cast wist wat er ging gebeuren, brak hij in tranen uit.
Misschien dat ik door mijn eigen middelenproblematiek en na meer dan 6 jaar clean & sober te zijn een neus heb gekregen voor verslavingsgedrag, maar toen Harington in vertwijfeling het hoofd in zijn handen legde, voelde ik op dat moment dat er iets niet in de haak was. En dat bleek dus bewaarheid te zijn. Hoe naar en vervelend ook voor de acteur vond ik het fijn dat er in het nieuwsbericht niet omheen werd gedraaid. Hij had ook kunnen laten weten dat hij opperdepop was en naar een plek was gegaan om op adem te komen. Voor het noemen van een alcoholprobleem is moed nodig. Zeker als de hele wereld je stappen volgt. Maar als je dat als wereldster eenmaal gedaan hebt, weet je half niet hoeveel goeds je gedaan hebt.
Want dat is precies wat mensen nodig hebben als er problemen met middelen en alcohol zijn; rolmodellen die in alle eerlijkheid vertellen dat ze soortgelijke problemen ervaren. Nog mooier is als ze vertellen dat ze goed in herstel zitten. Zoals acteur Ben Affleck die in 2017 op Facebook schreef: ‘Ik ben klaar met mijn behandeling voor alcoholverslaving. Iets waar ik in het verleden mee heb moeten dealen en die ik zal blijven confronteren. Ik wil al het goeds uit mijn leven halen en de beste vader zijn die ik kan zijn. Ik wil mijn kinderen laten weten dat je je niet hoeft te schamen als je om hulp vraagt als die hulp nodig is om de eerste stap naar herstel te maken. Ik heb het geluk dat ik de liefde van mijn familie en vrienden heb, inclusief die van co-ouder Jen, die me steunde en er voor de kinderen was, toen ik aan het doen was wat ik moest doen. Dit was de eerste van de vele stappen die ik zal maken naar een positief herstel.’
Hij werd overladen met duizenden positieve reacties. Want onderschat niet de kracht van dit eerlijke verhaal van een internationale beroemdheid. En onderschat ook niet het aantal verslaafden. Van de 490 miljoen mensen in de Europese Unie zijn er volgens een grootscheeps onderzoek 23 miljoen mensen alcoholverslaafd. En dan hebben we het nog niet eens over de mensen die het zelf (nog) niet weten dat ze verslaafd zijn en hebben we het ook niet over andere middelen. Ja, zonder al teveel details over hun herstel prijs te hoeven geven, zouden meer verslaafde beroemdheden naar buiten mogen komen met hun verhalen. Het zal ze een bevrijdend gevoel geven en de mensen die problemen hebben en deze verhalen horen of lezen, zouden dat extra duwtje kunnen gebruiken om er voor te gaan. Een win-win situatie.
