Hobbyportier twaalf jaar geleden neergeschoten

Waagplein met rechts de kroegen.
Waagplein met rechts de kroegen.
Foto: commons.wikipedia.org

Onopgeloste moorden in Alkmaar kijkt vandaag vooruit naar de herdenking van de moord op Mark Kerssens. De hobbyportier wordt twaalf jaar geleden neergeschoten op het Waagplein.

‘Terugdringing van zinloos geweld’ hoopt de familie Kerssens te bereiken met een monument op het Waagplein, waar zoon, broer en neef Mark is vermoord. Het gedenkteken wordt onthuld op 6 juli 2005, precies twee jaar na het fatale schot.

Mark Kerssens, geboren op 25 maart 1973, is beroepsmilitair. Sergeant van het 323/Tactes Squadron van de vliegbasis Leeuwarden. Is het uniform eenmaal uit, mag de in Akersloot woonachtige Mark graag zijn ook niet ongevaarlijke hobby van portier in de binnenstad van Alkmaar uitoefenen.

Zo ook op zondag 6 juli 2003, waar de uit de regio afkomstige van Van Dik Hout het massaal toegestroomde publiek vermaakt. Het bekende nummer van de band, ‘Stil in mij’, krijgt een ongewenste, wrange betekenis rond 23.30 uur. Ter hoogte van café Demi’s aan de Houttil (de horecakant van het Waagplein) pakt een uit de kluiten gewassen man met bivakmuts op zijn pistool en geeft Kerssens een nekschot.

Rudolf C.

De schutter rent weg, achterna gezeten door twee en later door drie collega’s van de zwaar gewonde Kerssens. Ze staken de achtervolging als de dader ook op hen schiet. Het slachtoffer overlijdt dinsdag 8 juli in het ziekenhuis. Het rechercheteam Dikhout lijkt relatief snel succes te boeken. Op 9 september 2003 wordt Rudolf C. uit Heerhugowaard opgepakt. De op 17 december 1972 op Aruba geboren C. maakte volgens getuigen deel uit van ‘de groep Surinamers’ die nadrukkelijk aanwezig was op het Waagplein. De recherche heeft de volgende theorie: C. zou, aangeschoten of stoned of allebei, in het begin van de avond een van de bars hebben willen binnengaan en daarbij zijn gestuit op de onverzettelijke Kerssens die hem de toegang weigerde.

C. is weggegaan (wellicht naar huis) om enkele uren later, vermomd met een bivakmuts en met een vuurwapen, terug te keren naar de plaats waar hij werd ‘vernederd’. Hij schiet de portier neer, vlucht en schiet nog ettelijke keren op Marks collega’s die hem achterna zitten. C. krijgt een lift van vriend Mekki M. (van 25 maart 1974, woonachtig in Alkmaar) en verdwijnt twee maanden uit beeld.

Een collega van Mark heeft over de lastige klant verklaard dat die een blauw t-shirt met lange mouwen droeg, waarop in hoofdletters Replay (het merk) stond. Bij de doorzoeking van de woning van C. in Heerhugowaard en van zijn vriendin in Lelystad wordt Replay-kleding aangetroffen.

Een vrouw die op 6 juli na 23.10 uur over het bruggetje in het verlengde van de Achterdam liep, heeft een man zien lopen die een zware, gouden ketting met een hanger droeg. Als C. op 29 oktober van het huis van bewaring Schutterswei naar het politiebureau in het centrum  wordt overgebracht,  blijkt hij in het bezit van twee goudkleurige halskettingen, plus een goudkleurige hanger in de vorm van een kruis.

Het is bij lange na niet genoeg bewijs, dus is creativiteit gevergd van ‘Dikhout’. Het team komt op de proppen met een videoconfrontatie. Op de beelden zijn C. en enkele gelijkende figuranten te zien. De hoop is er op gevestigd dat getuigen de karakteristieke motoriek en houding van C.  herkennen. Helaas. De zoektocht naar M. is eveneens op niets uitgelopen. Wellicht in een ultieme poging de zaak rond te krijgen, worden gesprekken tussen C. en zijn advocaat Joe de Goeij in het huis van bewaring afgeluisterd. Zegt De Goeij. De gevangenisdirectie ontkent in alle toonaarden, het OM geeft geen krimp en de storm waait over.  De beloning van 20.000 euro voor de gouden tip wordt nooit uitgekeerd.

Vrij

Op 13 november mag C.  als vrij man de deur van Schutterswei achter zich dicht trekken. De Goeij neemt het op tegen de Staat en eist een schadevergoeding voor onterecht vast zitten van 6920 euro. C. denkt er een slaatje uit te kunnen slaan en komt zelf met een claim van 17.000 later zelfs 18.000 euro, zonder zijn gezicht echter te laten zien tijdens de rechtszaken hierover. De rechtbank hamert af op 6100 euro.

Nog niet zo heel lang geleden heb ik het OM en strafpleiter De Goeij gevraagd naar de actuele stand van zaken. OM-woordvoerder Natasja Keijzer zei destijds: ,,Er zat in dit onderzoek geen DNA, dus aan de modernste DNA-technieken om alsnog een dader op te sporen hadden we niets .” (Zie het verhaal over Fabian Brands in januari van dit jaar, AR). Keijzer vervolgt:  ,,Net als in de zaak-Brands is in de zaak-Kerssens de afgelopen jaren een zogeheten review geweest, waarbij de zaak opnieuw tegen het licht is gehouden. Ook daar heeft het niet geleid tot zodanige inzichten dat we het onderzoek weer actief hebben kunnen maken. Dat zal natuurlijk wel gebeuren als er nadere info opduikt die daartoe aanleiding geeft.” De Goeij kon kort zijn: ,,Nooit meer iets van hem gehoord.”

Cookieinstellingen