Toch een ‘Lintje van verdienste’ op zijn borst

Het Verhaal van de Dag neemt je vandaag 15 jaar mee terug in de tijd, naar 29 april 2005, toen pianist en tekstschrijver Ad van de Gein zijn ‘lintje van verdienste op zijn borst’ gespeld kreeg. Anders gezegd: Hij werd onderscheiden als Ridder In De Orde Van Oranje-Nassau voor zijn bijdrage aan de Nederlandse muziek met vooral zijn Cocktail Trio.

(tekst: Wim Meijer)

Mooie dingen zijn soms uit nood geboren. Dat geldt zeker voor het Cocktail Trio dat in 1951 werd opgericht door muzikant en tekstschrijver Ad van de Gein. Nadat hij eerst als pianist had gespeeld in diverse ensembles vormde hij in 1951 een duo met Johnny Kraaijkamp in Café ‘Place Pigalle’ in de Amsterdamse Reguliersdwarsstraat.

Ad van de Gein (foto: Wikipedia / Nationaal Archief)

Voor èchte ‘Gein’ moest je bij Kraaijkamp zijn
Voor de tijd dat het duurde was het een succesvolle combinatie: Ad van de Gein achter de piano en als schrijver van de teksten en Johnny Kraaijkamp voor de vrolijke noot. De samenwerking was echter geen lang leven beschoren, want tè vaak verkoos Johnny Kraaijkamp ‘de fles’ boven zijn optredens in Café ‘Place Pigalle’, waardoor Ad van de Gein genoodzaakt was om in zijn eentje het publiek te vermaken. Dat bleek een schier onmogelijke opgave omdat pijnlijk duidelijk werd dat het publiek weliswaar kwam voor ‘gein’, maar dan wel die van Johnny Kraaijkamp.

Uit het publiek
Nadat de ‘nog jonge Kraaij’ opnieuw een avond verstek liet gaan trok Ad van de Gein twee muzikanten uit zijn publiek en verzocht hen om de volgende dag hun instrumenten mee te nemen en met hem te spelen. Het waren bassist Carel Alberts en gitarist en zanger Tony More.  Daarbij gaf Ad van de Gein aan dat, behalve muzikale kwaliteiten, ook een flinke dosis humor van harte welkom was.

De daarop volgende avond speelde het trio, zonder ooit met elkaar te hebben geoefend, voor de eerste keer samen. Het werd een succesvolle optreden, waarmee het Cocktail Trio was geboren. Wat de naam betreft: die was gebaseerd op het feit dat het trio een mix van muziekstijlen speelde, en had dus niets te maken met het feit dat het trio zijn bestaansrecht ontleende aan de overdaad aan drankmixen (cocktails) die Kraaijkamp zo nu en dan tot zich nam.

Keelkanker
Gedurende 28 jaar trad het Cocktail Trio op in de originele samenstelling. Dat veranderde toen Ad van de Gein in 1979 tijdelijk moest afhaken vanwege een behandeling tegen keelkanker. Na zijn herstel bleek hij niet meer welkom in de groep waar inmiddels pianist Henny Langeveld zijn plaats had ingenomen. Ook een rechtszaak in 1982 om het gebruik van de naam ‘Cocktail Trio’ werd door Ad van de Gein verloren. Daarmee eindigde voor hem zijn betrokkenheid bij het trio, dat hij zelf had opgezet en groot had gemaakt met zijn pianospel en teksten. Uiteindelijk viel het ‘nieuwe’ Cocktail Trio definitief uit elkaar na het overlijden van Tony More in november 1985.

Hoe humor en swingende muziek hand in hand kunnen gaan bewees de cover van de de superhit van Chuck Berry uit 1964 ‘No Particular Place To Go’, in de Cocktail Trio versie: De Hele Wereld Alleen Van Ons

Belangeloos
Weliswaar zonder Cocktail Trio, bleef Ad van der Gein altijd aan de muzikale weg timmeren. Daarbij richtte hij zich  steeds meer op het belangeloos optreden voor zieken, gehandicapten en bejaarden. Behalve zijn grote bijdragen aan de Nederlandse muziek vormde dit een van de belangrijkste redenen waarom hij op 29 april 2005, door de Amstelveense Burgemeester Kamphuis, zijn Koninklijke onderscheiding kreeg opgeprikt.

Ad van de Gein overleed op 28 augustus 2014, op 92-jarige leeftijd, kort na de opnamen voor het MAX-programma ‘Krasse Knarren’ waarin hij voor ’t laatst op tv verscheen. Wat hij achterliet wat een muzikale schat met talloze nog altijd herkenbare liedjes en voor heel veel ouderen onder ons een lijntje naar een dierbaar verleden.

Cookieinstellingen