Een nieuwe column voor Nieuws.nl van ‘Bosw8er’ Evert-Jan Woudsma. Nou ja, column… wel een heel bijzondere! Hier komt de ware poëet in onze Bosw8er boven, getuige zijn ode aan de Meidoorn, in dichtvorm!
De meidoorn (foto’s en tekst: Evert-Jan Woudsma)
De bessen van de meidoorn, om lekker van te smullen
door vogels die ervan genieten en hun maag mee vullen.
De pitten blijven onverteerd en vallen op de grond.
Er komt er een terecht in ’t duin, hij kiemt en is gezond.
En dan begint het leven van een struik in ’t open duin.
Recht omhoog, geen optie. Groeien moet hier schuin.
Als hij wil overleven, overleven in hectiek,
zal hij gedwongen buigen voor deze dynamiek.
Maar hoe kan dat nou dat deze struik gebruik maakt van de wind?
Hoe lukt het hem juist daar te groeien, waar hij die weerstand vindt?
De struik groeit aan de westkant dicht, net zoals een haag.
Aan deze zijde nauwelijks groei en enorm traag.
Die dichtheid biedt bescherming, tegen wind en tegen storm.
Groeiend naar het oosten en zo ontstaat die vorm.
Geschoren door de wind,
zijn blad dat wordt al bruin.
Maar hij zal overleven want
groeien doet hij schuin.
