Ze smelten de kazen!

Water drinken op bloedhete Alkmaarse kaasmarkt, zelfs uit bierglazen!
Water drinken op bloedhete Alkmaarse kaasmarkt, zelfs uit bierglazen!
Foto: Wim Meijer Fotografie

“Ze smelten de kazen!” Een toepasselijkere kreet dan die van de Goudkuipje-reclame uit de tachtiger jaren was niet denkbaar op de Kaasmarkt in Alkmaar van vrijdag 27 juli.

Nog nooit was het zó warm gedurende het wekelijkse traditionele en folkloristische schouwspel op het Waagplein in de Noord-Hollandse Kaasstad. Maar ook voor de Alkmaarse Kaasmarkt geldt maar één gouden regel: “The show must go on!”

Weer of geen weer. Van over de hele wereld komen er toeristen naar Alkmaar om de kaasmarkt mee te maken. En of het nu regent of bloedje heet is, al die toeristen kun je niet teleurstellen. Dus de kaasmarkt gaat altijd door!

Aanpassingen
Toch was het deze dag onvermijdelijk dat er ingespeeld moest worden op de uitzonderlijke weersomstandigheden, niet alleen ter bescherming van de kaasdragers en de toeristen, maar ook voor de 20.000 kilo kaas die om klokslag 10.00 lag uitgestald op het Waagplein, klaar om ‘verhandeld’ te worden.

20.000 kilo kaas beschermd tegen de zon met witte zeilen.

Wat de kazen betreft: normaal wordt er zo’n 30.000 kilo op de Kaasmarkt vervoerd via de berries, gewogen en afgevoerd. Dit keer was dat aantal echter teruggebracht tot (een nog altijd respectabele) 20.000 kilo. Bij een gemiddeld gewicht van zo’n 13 kilo betekende dat toch nog altijd ruim 1500 kazen die per acht stuks tweemaal moesten worden ‘vervoerd’ door de dragers, eerst naar de weegschaal en vervolgens naar de ‘ingooiers’ die de kazen stuk voor stuk overgooien en in de handkarren plaatsen voor vervoer naar de wagens.

130 kilo
Een forse fysieke inspanning voor de dragers, want ieder ‘loopje’ moest inclusies de berrie (24 kilo) zo’n 130 kilo worden meegedragen in een stevig looppasje. En dat bij een temperatuur van 35 graden! Het is een prestatie die niet zou misstaan in de Olympische analen.

Witte zeilen
Maar de ‘minder kazen’ hadden niet alléén te maken met het verlichten van de taak voor de dragers en de ingooiers. Ook de kazen zelf moesten worden beschermd om te voorkomen dat ze door de extreme warmte zouden ‘inzakken’ en wellicht de legendarische kreet uit de Goudkuipje-reclame anno 1980 ‘Ze smelten de kazen’ werkelijkheid zou worden.

Om dit te voorkomen werd gebruik gemaakt van de witte zeilen, die meestal worden gebruikt ter bescherming van de kazen tegen de regen. Dit keer werden de kazen ermee afgedekt tegen de zon.

Smeerkaas
Daarbij betekende de 10.000 kilo minder kaas ook dat de kazen die wel op het Waagplein lagen sneller konden worden ‘afgehandeld’ en konden worden teruggebracht naar de koele wagens, alvorens spontaan te transformeren tot smeerkaas. Overigens zou dat slechts een versnelling van het proces betekenen, omdat de kazen die voor de markt worden gebruikt na verloop van tijd ook daadwerkelijk verwerkt worden tot smeerkaas.

Gezien de goedkeurende blikken van de keurmeesters heeft de kaas nog niet te lijden gehad onder de hitte

Waterdraagsters
En dan waren er natuurlijk nog de toeschouwers. Ook dit keer waren weer duizenden toeristen naar Alkmaar gekomen voor dit wekelijkse spektakel. Ook voor hen was het ‘afzien’ op het Waagplein. Maar daarvoor werden de ‘kaasmeisjes’ ingezet. Ligt meestal hun kracht in het verkopen van ‘Käsetüte’ ofwel kaastasjes, was dit keer het uitdelen van bekertjes water verheven tot hun core business. Voor de dragers zelf werd de markt afgesloten bij de ijskar van IJssalon de Mient waar de dragers, onder het genot van een flinke oubliehoorn, tevreden konden terugkijken op de heetste Kaasmarkt ooit. Een prestatie die nagenoeg letterlijk het predicaat ‘geslaagde vuurproef’ verdiende.

Hieronder een uitgebreide foto-impressie van de Kaasmarkt van vrijdag 27 juli

Cookieinstellingen