Vandaag 60 jaar geleden, op 29 januari 1964, stonden de Beatles in de EMI’s Pathé Marconi Studios in Parijs om uitgerekend op Franse bodem hun wereldhits ‘She loves you’ en ‘I Want To Hold Your Hand’ in het Duits op te nemen. Vooral ‘Sie Liebt dich’ werd een verbale lijdensweg voor Paul McCartney, die de ‘ch’-klank slechts met moeite en tegenzin uit z’n strot kon krijgen.
(tekst: Wim Meijer – bronnen: o.a. Wikipedia))
Praat over The Beatles en je hebt ’t over Liverpool, over Engeland, misschien over Amerika maar niet meteen over Duitsland. Toch is het Duitsland waar het voor The Beatles zo’n beetje begon. In Hamburg, om precies te zijn.
De eerste stappen naar eeuwige roem werden door het legendarische viertal gezet in de omgeving van Der Reeperbahn en de uitgaanswijk St.Pauli, waar ze in diverse obscure gelegenheden hun swingende sound op het nauwelijks geïnteresseerde publiek loslieten.
Indraclub
De eerste keer dat ze op muzikaal avontuur gingen in de Duitse havenstad, was in augustus 1960. Het was een idee van Allan Williams, hun eerste manager en promotor. Het lukte Williams niet om The Beatles in Liverpool echt van de grond te krijgen. Daarom maakte hij een deal met Bruno Koschmider, eigenaar van de Indraclub op de Reeperbahn, om The Beatles daar een reeks dagelijkse optredens te laten geven voor een gage van 15 pond per persoon per week.
Anderhalve maand is de Indraclub (een tot beatclub omgebouwde stripteasebar) hun podium, totdat op 3 oktober de club op last van de politie wordt gesloten. Dan verhuizen The Beatles naar The Kaiserkeller, eveneens een bar van Koschmider. Dit zou echter niet lang duren, want een paar weken later stapten The Beatles over naar de zojuist geopende Top Ten Club, van uitbater Peter Eckhorn, die het viertal een aanzienlijk hogere gage en betere leefomstandigheden bood. Dit tot grote ergernis van Koschmider die als wraakactie de vreemdelingenpolitie inlichtte over het feit dat George Harrison pas zeventien was, waarna deze prompt Duitsland werd uitgezet.
My Bonnie
Tegen het eind van 1960 gingen The Beatles terug naar Liverpool, om in maart 1961 (Harrison is dan inmiddels 18) terug te keren voor een nieuwe reeks optredens in de Top Ten Club. Het werd een drie maanden durende succesperiode, waarin het echte Beatles-geluid langzaam maar zeker vorm begon te krijgen. Nog datzelfde jaar namen The Beatles in Hamburg hun eerste single op, ‘My Bonnie’, die goed was voor een vijfde plaats in de Duitse hitparade.
In 1962 zetten The Beatles opnieuw koers naar Hamburg. Dit keer waren ze geboekt als openingsact van een nieuwe bar aan de Grosse Freiheit, The Star-Club. Van 13 april tot 31 mei speelden ze de zaal met steeds 1000 bezoekers volledig plat, waarna ze ook in november en december van dat jaar series optredens gaven. Met de december-optredens van 1962 kwam een einde aan de Beatlesperiode in Hamburg. Een periode waarover Lennon later zei: ‘Zonder die leerzame jaren waren we niet de band geweest die we zijn geworden.’
Sie liebt dich
Hoewel hun Duitse periode was afgesloten, lieten de Beatles zich in 1964 opnieuw verleiden om nog één keer een klein Duits avontuur aan te gaan. Dit keer niet door fysiek naar Duitsland te gaan, maar door hun twee grootste hits van dat moment “She loves you” en “I Want to Hold Your Hand” in het Duits op te nemen.
Dit gebeurde op 29 January 1964 in de EMI’s Pathé Marconi Studios in Parijs. The Beatles waren op dat moment in Frankrijk voor een serie concerten in het Olympia Theater. Het resultaat van een dag opnames waren de hitsongs “Sie Liebt Dich” en “Komm, Gib Mir Deine Hand”. De aanleiding voor deze Duitse uitvoeringen was dat de Duitse tak van platenmaatschappij EMI, Odean, ervan overtuigd was dat The Beatles in Duitsland alleen succes konden behalen als ze in het Duits zongen.
Met tegenzin werkten The Beatles hieraan mee. Vooral Paul McCartney had de nodige moeite met deze Duitse versies. Met name de ‘ch’-klank was voor hem niet uit te spreken. Reden voor McCartney om voor te stellen te tekst ‘Sie liebt dich’ aan te passen naar ‘Sie liebt dir’. Radiomoderator Camillo Felgen van Radio Luxemburg, die verantwoordelijk was voor de vertaling, maakte McCartney echter duidelijk dat dat niet zou werken met de opmerking: “Nein, das geht nicht. ‘Sie liebt DIR’ ist Berliner Dialekt. Das kauft kein Kölner!“
Taal van muziek
Uiteindelijk heeft de geschiedenis bewezen dat het niets uitmaakte in welke taal de Beatles zongen. Verdere taalconcessies hebben ze dan ook achterwege gelaten. En dat heeft hun ook in Duitsland niet één fan gekost.
