Hells Angels Northcoast uit Harlingen is een jaar lang bewust onterecht in de verdachtenbank gehouden. “De autoriteiten hebben er alle belang bij de angst bij de burger in stand te houden”, zegt de advocaat van de Friese motorclub. Een reconstructie van de stoorzender die er geen was en de opmerkelijke stilte als politie en justitie de strijd verliezen. 

In april 2014 belandt op alle Nederlandse politiebureaus het goed gedocumenteerde handboek ‘Outlawbikers in Nederland’. Het sluit aan bij de ‘geïntegreerde aanpak outlawbikers’ van de inmiddels opgestapte justitieminister Ivo ‘Daar gaan we een eind aan maken’ Opstelten en zijn eveneens afgetreden staatssecretaris, Fred ‘crimefighter’ Teeven.

Vooral in hun clubhuizen doen die misdaadmotorbendes alles wat God verboden heeft, daar zijn Opstelten cs van overtuigd. ‘Die clubhuizen zijn beveiligd met bijvoorbeeld camera’s en om te voorkomen dat ze worden afgeluisterd, worden jammers gebruikt’. Jammers zijn stoorzenders, die bijvoorbeeld het C2000-communicatiesysteem van de politie lam leggen (zie kader).

Metingen

Toeval of niet, tussen 1 en 23 april van het vorig jaar doet de politie in Harlingen metingen naar het gebruik van jammers in en rond het pand van de Hells Angels Northcoast aan de Marconistraat in die Friese plaats. Dat levert blijkbaar sterke aanwijzingen op, want op 1 mei wordt met groot vertoon een inval in het clubhuis gedaan. Onder meer Leeuwarder Courant en SBS6 berichten dat bij de doorzoeking een jammer is aangetroffen en het openbaar ministerie stappen gaat ondernemen.

De motormannen zelf hebben het donkerbruine vermoeden dat de pers is meegevraagd om ‘leuke plaatjes te schieten’, of in elk geval eerder dan de Hells Angels wisten van de actie. Zelf willen ze niet met de media praten. Dat laten ze over aan hun Alkmaarse advocaat Gert Kaaij:  “Er is flink op de trommel geroffeld, met het opzet een negatief beeld van mijn cliënten te schilderen en de angst bij de gewone burger in stand te houden.” Over ‘de manipulatie van de meningsvorming’ straks meer.

Politiewoordvoerster Sylvia Sanders bestrijdt dat haar korps de pers op sleeptouw heeft genomen: “Het clubhuis ligt op een verder rustig bedrijventerrein en dan valt het op als daar politiebusjes staan. Journalisten hingen vrij snel aan de bel. Na afloop van de doorzoeking hebben we een persbericht uitgegeven.” Daar blijft het volgens haar bij. In de maanden erna willen enkele journalisten nog eens weten wat de stand van zaken is, herinnert Sanders zich nog, maar als er geen nieuws is, dooft de interesse.

En dat komt politie en OM erg goed uit.

Niks

Want de aangetroffen jammer is, plat gezegd, drie keer niks. Omdat de eigenaar, een Northcoast-lid, lang in het buitenland vertoefde, hebben vrienden het apparaatje jaren geleden in zijn privékluisje gelegd. Kaaij: ”Hij wist niet eens meer dat-ie zo’n ding had en dat het daar lag.” Veel belangrijker is echter de constatering van de onderzoekers van de jammer dat het ding kapot is. Er mist onder meer een antenne, dus van verstoring kan geen sprake zijn.

Een andere conclusie is minstens zo dodelijk voor de speurneuzen: dit is een jammer met een beperkt bereik van enkele tientallen meters. Indien heel, dan slechts geschikt om gesprekken die in een auto worden gevoerd (niet ongebruikelijk in bepaalde kringen) af te schermen van de oren van ‘buitenstaanders’. C2000 kan daar geen last van hebben gehad. Nota bene: over datzelfde communicatiesysteem is vaker geschreven dat het niet in orde is.

Een stoorzender die er geen was, dus.

Het OM besluit eind 2014 tot een sepot. Het verlies wordt nog pijnlijker als in maart de Hells Angels een schadevergoeding van een paar duizend euro moet worden betaald, om hun advocaatkosten te kunnen betalen. Desgevraagd wil OM-voorlichter Marion Hoijtink dat bevestigen.

Kaaij: “Precies, desgevraagd. Maar waar ze in het begin de wildste verhalen hebben over jammers en strafbaarheid, hebben ze aan het droevige eind niet het fatsoen om in het openbaar te zeggen: ‘Het spijt ons, het was een storm in een glas water’.” Het is beleid, aldus de raadsman. “De autoriteiten beïnvloeden de publieke opinie. Bewust wordt het blazoen van bijvoorbeeld de motorclubs besmet en het aldus opgeroepen negatieve beeld in stand gehouden door over de afloop te zwijgen als het graf.”

Hoijtink: “We sturen, behalve bij echt grote zaken, geen persberichten uit over de verschillende fases van vervolging.” Kaaij: “Nou, neem van mij dat, als mijn cliënten aan het kortste eind hadden getrokken, dat er dan geheid een persbericht was gemaakt.”

—————————————————————————————————————————–

‘Jammer in veel gevallen criminele bedoeling’

Een jammer is een radiozendapparaat waarmee mobiele telefonie, inclusief het 112-alarnummer,  C2000 (communicatiesysteem van hulpdiensten zoals politie) of het GPS-netwerk wordt verstoord. Dat kan bijvoorbeeld gevaarlijke situaties opleveren in de luchtvaart, bij de hulpverlening en de handhaving van de openbare orde. Bezit, aanwezigheid en gebruik van alle soorten jammers zijn daarom verboden.

Er zijn verschillende soorten jammers. De twee bekendste in Nederland zijn de GPS-jammer en de mobiele-telefoniejammer. GPS-jammers, ook wel blockers genoemd, zijn apparaten die speciaal zijn ontworpen om de ontvangst van GPS-signalen geheel onmogelijk te maken. De GPS-ontvangst is niet alleen noodzakelijk voor navigatiesystemen, maar ook voor tracering van (gestolen) auto’s. Verder maken politie, brandweer en ambulancedienst gebruik van deze signalen.

Mobiele-telefoniejammers zijn apparaten die speciaal zijn ontworpen om het mobiele telefoonverkeer in de directe omgeving geheel onmogelijk te maken. Hierdoor is geen spraak- of dataverkeer in de omgeving van de jammer mogelijk.

Crimineel

Volgens het agentschap telecom, onderdeel van het  ministerie van economische zaken, heeft het gebruik van een jammer heeft in vele gevallen een criminele bedoeling. Jammers worden door criminelen ingezet, bijvoorbeeld om waarschuwingssystemen plat te leggen, tracering van geldwagens onmogelijk te maken of gestolen vrachtwagens onzichtbaar te maken voor track & trace-systemen.

Wie een geheel of gedeeltelijk aangelegde (dat wil zeggen gereed voor gebruik) jammer bezit of gebruikt, overtreedt de telecommunicatiewet en artikel 161 van het wetboek van strafrecht. Dat laatste artikel stelt  vernielen, beschadigen of onbruikbaar maken, verstoring van telecommunicatienetwerken en verijdeling van een veiligheidsmaatregel strafbaar.

Een misdrijf wordt het, als een jammer opzettelijk wordt ingezet om opsporingshandelingen te beletten, te belemmeren of te verijdelen. Als dit wordt bewezen, kan de rechter op basis van de wet economische delicten een gevangenisstraf van maximaal zes jaar opleggen.

Een jammer wordt altijd in beslag genomen.